ดอกไม้อันตราย 10 อันดับ

ดอกไม้นั้นมีความสวยงามอยู่ในตัว ด้วยความที่มีสีสันมากมายบางชนิดยังมีกลิ่นหอมอีกด้วย แต่ดอกไม้บางชนิดก็ยังมีอันตรายที่แอบแฝงไว้ภายใต้ความสวยงามภายนอก ดอกไม้เหล่านี้มีอะไรบ้าง วันนี้เออร์เบินการ์เด้นจะไปชมกันครับ

10.ดอกบลีดดิ้งฮาร์ท
หรือในอีกชื่อหนึ่งคือ ดอกหทัยหยาดทิพย์ ที่ได้ชื่อว่า บลีดดิ้งฮาร์ทก็เพราะ มีดอกรูปหัวใจสีชมพู และมีส่วนยื่นออกมาเหมือนเลือดที่หยดลงมา จึงถูกเปรียบว่าเหมือนหัวใจที่มีเลือดไหลออกมา พืชชนิดนี้มีเกิดอยู่ในหลายพื้นที่ในโลก และปัจจุบันยังไม้ประดับที่นิยมมากชนิดหนึ่ง แต่ต้องระวังครับ เพราะพืชชนิดนี้มีพิษสร้างความระคายเคืองที่ผิวหนังได้ครับ

9.ดอกกุหลาบพันปี
ในเกสรของดอกกุหลาบพันปีมี andromedotoxin,grayanotoxin และ rhodotoxin ที่เมื่อได้รับเข้าไปในร่างกายแล้วจะทำให้เกิดอาการแพ้อย่างรุนแรงได้

Photo credit:commons.wikimedia.org

8.เยลโล่ จัสมิน
ทุกส่วนของพืชชนิดนี้มีพิษที่ก่อให้เกิดความระคายเคืองที่ผิวหนัง โดยเฉพาะในผู้ที่มีผิวแพ้ง่าย เกสรของดอกไม้ชนิดนี้มีพิษควรหลีกเลี่ยงการปลูกในบริเวณบ้านที่มีเด็กเล็ก

Photo credit:gardenoftomorrow.com

7.ดอกฟ็อกซ์โกลฟ
ดอกดิจิทาลิสหรือดอกฟ็อกซ์โกลฟ จัดเป็นหนึ่งในกลุ่มไม้ตัดดอกที่สวยงาม แต่ดอกไม้ชนิดนี้ยังมีอันตรายซ่อนอยู่ ถ้าหากมีใครเผลอรับประทานดอกไม้นี้เข้าไปจะทำให้เกิดอาการ เพ้อ คลื่นไส้ อาเจียน หายใจหอบได้

Photo credit:reesephoto.me

6.ไฮเดรนเยีย
ดอกไฮเดรนเยียแม้จะมีความสวยงาม แต่ดอกไ้ชนิดนี้ไม่ควรปลูกไว้ภายในตัวบ้าน ถ้าบ้านเรามีสุนัขหรือแมว ในกรณีที่สุนัขหรือแมวของเราเข้าไปกัดหรือเล็มดอกไม้นี้เข้า เพราะในต้นไฮเดรนเยียนี้มีสาร cyanide อยู่เล็กน้อย ถึงจะไม่มีผลกับมนุษย์มากนัก แต่ก็อาจทำให้สัตว์เลี้ยงท้องร่วงหรือถึงตายได้

Photo credit:www.gardeningknowhow.com

5.ลิลลี่ ออฟ เดอะ แวลลี่ย์
ดอกลิลลี่ ออฟ เดอะ แวลลี่ย์ เป็นไม้ตัดดอกที่ได้รับความนิยมมากชนิดหนึ่ง แต่ดอกไม้ชนิดนี้เป็นพิษอย่างรุนแรงเมื่อได้รับเข้าสู่ร่างกาย แต่ถึงอย่างนั้นก็ตามก็มักพบดอกไม้นี้ในช่อดอกไม้เจ้าสาวอยู่เสมอ

Photo credit:commons.wikimedia.org

4.ดอกแองเจล ทรัมเป็ท
เรียกอีกชื่อว่า ดอกแตรนางฟ้า เป็นพืชพื้นเมืองในแถบอเมริกาใต้ และขยายไปถึงแถบอเมริกาเหนือ พืชชนิดนี้มีสาร tropane alkaloids scopolamine และ atropine หากได้รับเข้าไปในร่างกายในปริมาณมาก อาจทำให้เสียชีวิตได้

Photo credit:genius.com

3.ดอกวูฟเบน
ดอกไม้ชนิดนี้มีความสวยเพียงภายนอกเท่านั้น เพราะดอกวูฟเบนพิษร้ายแรงทำให้ทั้งมนุษย์และสัตว์เสียชีวิตได้ ในสมัยโบราณมีการใช้พืชชนิดนี้มาทำยาพิษที่ใช้ในการล่าสัตว์

Photo credit:teenwolf.wikia.com

2.ดอกเดดลี่ ไนท์เฉด
ผลของต้นเดดลี่ ไนท์เฉดนี้เรียกอีกชื่อว่า เดวิลเบอร์รี่ ซึ่งพืชชนิดนี้มีความน่ากลัวสมชื่อ โดยมีสาร Tropane alkaloids ไม่ว่าส่วนหนึ่งส่วนใดของต้นเดดลี่ ไนท์เฉด โดยเฉพาะใบ เมื่อกินเข้าไปทำให้การ เพ้อ ประสาทหลอน มีอาการชัก และหายใจติดขัด โดยเฉพาะผลของเดดลี่ ไนท์เฉด นั้นมีรสหวาน และสีสวยงาม ต้องระวังเป็นอย่างมากหากมีเด็กๆหรือผู้ที่ไม่รู้รับประทานเข้าไป

Photo credit:creationwiki.org

1.ดอกฝิ่น
ดอกฝิ่นนั้นมียางที่มีฤทธิ์เป็นสารเสพย์ติด และเป็นพืชต้องห้ามในการปลูก ส่วนใหญ่จะพบตามแปลงทดลอง หรือสถานที่เฉพาะเท่านั้น

Photo credit:www.herbalfire.com

ที่มา
www.thepoisongarden.co.uk
health-conditions.knoji.com
twentytwowords.com

Read More

แมวแต่ละสายพันธ์ ต่างกันยังไง?!?

อะบิสซิเนียน (Abyssinian) 

บาหลี (Balinese) 

เบงกอล (Bengal) 

เบอร์แมน (Birman)

บริติชขนสั้น (British Shorthair) 

เบอร์มีส (Burmese) 

เบอร์มิลลา (Burmilla)

ชินชิลล่า (Chinchilla)

คอร์นิชเรกซ์ (Cornish Rex) 

เดวอนเรกซ์ (Devon Rex) 

ม็อกกี้ (Moggie) 

เอ็กโซติกขนสั้น (Exotic Shorthair) 

หางกุดญี่ปุ่น (Japanese Bobtail) 

โคราช (Korat) 

เมนคูน (Maine Coon) 

แมงซ์ (Manx)

นอร์วีเจียนฟอเรสต์ (Norwegian Forest Cat)

อ็อกซิแคต (Ocicat)

โอเรียนทัลขนสั้น (Oriental Shorthair)

เปอร์เซีย (Persian) 

แร็กดอลล์ (Ragdoll) 

รัสเซียนบลู

สก็อตติชโฟลด์ (Scottish Fold) 

สยาม (Siamese) 

ไซบีเรียนฟอเรสต์ (Siberian Forest Cat) 

สิงหปุระ (Singapura) 

สโนว์ชู (Snowshoe) 

โซมาลี (Somali) 

สฟิงซ์ (Sphinx) 

ทิฟฟานี (Tiffanie) 

ท็องกินิส (Tonkinese) 

เตอร์กิชแวน (Turkish Van) 

ที่มา :https://www.whiskas.co.th

Read More

คู่ฆาตกรโหดวิปริต!!!!

 เฟร็ด เวสต์ (เกิดวันที่ 29 กันยายน 1941) เป็นชาวอังกฤษที่มีความผิดอาญากรรมตั้งแต่สมัยเป็นวัยรุ่น เขาย้ายจากบ้านพ่อแม่ในชนบท มาอาศัยอยู่ในเมือง ในปี ค.ศ. 1965 เขาบังเอิญถอยรถไอศกรีมแล่นทับเด็กน้อยคนหนึ่งเสียชีวิต ทำให้เขาต้องหนีไปอยู่ที่อื่น

 และกลายเป็นฆาตกรต่อเนื่องในเวลาต่อมา

 แต่ต่อมาก็ได้ร่วมมือกับภรรยาโรสแมรี่ หรือโรส เป็นผู้หญิงที่เกิดมาพร้อมอาการผิดปกติทางจิต ถูกพ่อแท้ๆ ข่มขืนตั้งแต่เด็กจนกลายเป็นคนชอบซาดิสต์และมีอารมณ์ทางเพศสูง ทั้งคู่ก่อคดีทรมาน ข่มขืน และฆ่าผู้หญิงอย่างน้อย 11 คน ระหว่างปี ค.ศ. 1973 และปี ค.ศ. 1979 ถือว่าทั้งคู่ลอยนวลยาวนานมากสำหรับการก่อคดีฆาตกรรมต่อเนื่องตกใจคือหนึ่งในเหยื่อผู้หญิงเหล่านั้นมีฮัทเธอร์ (Heather) ลูกสาวคนโตวัย 16 ปีของทั้งคู่รวมอยู่ด้วย และที่น่าตกใจไปกว่านั้น !! ศพส่วนใหญ่ที่ถูกฆาตกรรม จะถูกซุกซ่อนในบ้านเลขที่ 25 บนถนนครอมเวลล์ (Cromwell Street) เมืองกลูเซสเตอร์ (Gloucester) ที่พวกเขาอาศัยอยู่นั่นเอง

จนกระทั่งปี 1994 เรื่องราวทั้งหมดก็ถูกเปิดเผยเมื่อตำรวจออกหมายค้นบ้านเพื่อหาศพฮัทเธอร์ที่เชื่อว่าถูกฝังในสวนหลังบ้าน ทำให้ทั้งคู่ถูกจับกุมในที่สุด เฟร็ดชิงผูกคอตายในห้องขังก่อนจะถูกนำตัวขึ้นศาล ส่วนโรสถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตและไม่มีการลดหย่อนผ่อนโทษใดๆ ทั้งสิ้น

ที่มา :https://board.postjung.com

Read More

Black mamba นักล่าที่อันตรายที่สุด

งูแบล็กแมมบา (อังกฤษ: Black mamba, Common black mamba, Black-mouthed mamba_พิษร้ายแรงมากชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Dendro

aspis polylepis อยู่ในวงศ์งูพิษเขี้ยวหน้า (Elapidae) พบกระจายพันธุ์ในทวีปแอฟริกา ในแถบตอนใต้และตอนกลาง งูแบล็กแมมบา มีรูปร่างเพรียวยาว มีลำตัวสีน้ำตาลเทา ท้องมีสีเทาขาวจนไปถึงสีเหลืองหรือเขียว เส้นขอบปากมีสีน้ำตาลดำ คอแบน ภายในปากสีดำสนิท มีต่อมพิษขนาดใหญ่ ตากลมโตขนาดใหญ่ มีความยาวโดยเฉลี่ยประมาณ 2 เมตร แต่มีขนาดยาวเต็มที่เกือบ 4 เมตร งูแบล็กแมมบาเป็นงูที่มักไม่ขึ้นต้นไม้ แต่จะหากินและอาศัยบนพื้นเป็นหลัก เป็นงูที่เลื้อยคลานได้ไวมาก โดยสามารถเลื้อยได้ไวถึง 20 กิโลเมตร/ชั่วโมง จึงถูกจัดให้เป็นงูที่ไวที่สุดในโลก นอกจากนี้แล้ว งูแบล็กแมมบายังได้ถูกจัดให้เป็นงูที่อันตรายและเป็นงูพิษที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในทวีปแอฟริกา ด้วยความเป็นงูที่หากินบนพื้นเป็นหลัก คล่องแคล่วว่องไว อีกทั้งยังเป็นงูที่ไม่กลัวมนุษย์ มีอุปนิสัยดุร้ายก้าวร้าว เมื่อปะทะกับมนุษย์ซึ่ง ๆ หน้า จะไม่หลบหนีเหมือนงูชนิดอื่น ๆ โดยคำว่า "แมมบา" นั้น หมายถึง "โลงศพ" เนื่องจากมีส่วนหัวแลดูคล้ายโลงศพของชาวตะวันตก ซึ่งชื่อนี้มีนัยถึงถึง "ความตายที่มาเยือน"[3] งูแบล็กแมมบา ใช้พิษในการหากินโดยใช้กัดเหยื่อให้ตาย แล้วจึงกลืนเข้าไปทั้งตัว ซึ่งได้แก่ กระต่าย, นก, ค้างคาว และสัตว์ฟันแทะ รวมถึงกบหรือสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำทั่วไป และยังกินงูด้วยกันเป็นอาหารได้อีกด้วย มีพฤติกรรมออกหากินในเวลากลางวัน พิษของงูแบล็กแมมบานั้นถือว่าร้ายแรงมาก ถูกจัดให้เป็นงูที่มีพิษอันตรายมากที่สุดติด 1 ใน 10 อันดับของโลก[4] ก่อนหน้าที่จะมีการพัฒนาเซรุ่มแก้พิษนั้น ผู้ที่โดนกัดจะถึงแก่ความตายทั้งหมด โดยการกัดครั้งหนึ่งจะปล่อยพิษออกมาประมาณ 100-250 มิลลิกรัม มีผลต่อระบบประสาทส่วนกลาง ผู้ที่ถูกกัดจะเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจล้มเหลวในเวลาเพียง 20 นาที แต่โดยเฉลี่ยคือ 2-4 ชั่วโมง จากความล่าช้าของการรักษา งูแบล็กแมมบาสามารถที่จะฉกกัดได้อย่างว่องไว และสามารถขู่ แผ่แม่เบี้ย และชูหัวได้เหมือนกับงูเห่า (Naja spp.) หรืองูจงอาง (Ophiophagus hannah) ซึ่งอยู่ร่วมวงศ์กัน แม้จะไม่ใหญ่เท่า แต่ก็สามารถฉกและชูหัวได้สูงถึง 2 เมตร

ที่มา :https://th.m.wikipedia.org/wiki/งูแบล็กแมมบา

Read More

ยอดมนุษย์ไฟฟ้า

Ma Xiangang ค้นพบพลังพิเศษของตัวเองด้วยความบังเอิญแบบที่ถ้าเป็นคนปกติคงจะตายไปแล้ว วันหนึ่ง โทรทัศน์ของ Xiangang เกิดพังขึ้นมา เขาเลยพยายามซ่อมกล่องฟิวส์และบังเอิญไปโดยสายไฟที่ยังมีไฟฟ้าเลี้ยงอยู่ เข้า แต่แทนที่เขาจะถูกช็อตไหม้เกรียมแบบคนทั่วๆ ไป เขากลับพบว่าเขาไม่มีความรู้สึกเจ็บเลยสักนิด ด้วยความสงสัย เขาเลยลองทดสอบ ด้วยการจับสายไฟดูอีกครั้ง ผลที่ได้ทำให้เขาประหลาดใจมาก เพราะนอกจากจะไม่ถูกไฟฟ้าช็อตแล้วเขายังไม่รู้สึกเจ็บ และไม่เกิดผลอะไรขึ้นทั้งนั้น สำหรับมนุษย์ทั่วไปแล้ว เราจะสามารถต้านทางกระแสไฟฟ้าได้ต่างกันเล็กน้อย ขึ้นอยู่กับความหนาของผิว ความชื้นของผิว และการเปลี่ยนแปลงของสารเคมีในร่างกาย ในกรณีของ Xiangang พบว่าค่าต่างๆ ที่ช่วยในการต้านทานอยู่ในระดับสูงมาก ทำให้เขาสามารถต้านทานกระแสไฟฟ้าได้มากกว่าคนทั่วไป 7-8 เท่า อย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า นอกจาก Xiangang แล้ว ยังมีคนอีกมากซึ่งมีความสามารถแบบเขาอยู่ แต่เจ้าตัวเองก็อาจจะไม่รู้เพราะไม่เคยได้ทดสอบ (แต่อย่าได้ทดสอบกันเองเลยนะคะ)

ที่มา :https://www.online-station

Read More

ฉลามกอปลิน[มันมีอยู่จริง?!?]

ปลาฉลามก็อบลิน หรือ ปลาฉลามปีศาจ :อังกฤษ: Goblin shark, Elfin shark :ชื่อวิทยาศาสตร์: Mitsukurina owstoni) ปลากระดูกอ่อนจำพวกปลาฉลามชนิดหนึ่ง

อีกหนึ่งปลาสายพันธุ์โบราณสมัย 124 – 112 ล้านปีก่อน ลักษณะเหมือนฉลามทั่วไป แต่ใบหน้าดันไปคล้ายกับสัตว์ประหลาดกอบลินในนิยายปรัมปราของชาวตะวันตก พบชุกชุมที่โตเกียวแคนยอน ซึ่งเป็นหุบผาลึกใต้ทะเลในพื้นที่อ่าวโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น โดยปกติแล้วจะมีลำตัวและครีบสีขาว แต่เมื่อถูกจับขึ้นมาจากน้ำลำตัวจะเปลี่ยนไปเป็นสีแดงเหมือนเลือด ปลาฉลามกอบลินจัดได้ว่าเป็นปลาฉลามชนิดที่ว่ายน้ำได้แย่มาก และเชื่อว่าปลาฉลามกอบลินเมื่อถึงวัยเจริญพันธุ์จะขยายพันธุ์ในที่ๆ มีอาหารสำหรับเลี้ยงตัวอ่อนอุดมสมบูรณ์เพื่อที่ตัวอ่อนจะได้ไม่ต้องแย่งชิงอาหารกัน

ปลาฉลามก็อบลิน มีความยาวเต็มที่ได้ 3 หรือ 4 เมตร (10 และ 13 ฟุต) อาศัยอยู่ในเขตน้ำลึกได้มากกว่า มากกว่า 100 เมตร (330 ฟุต) ซึ่งเป็นที่ ๆ แสงส่องลงไปไม่ถึง พบชุกชุมที่โตเกียวแคนยอน ซึ่งเป็นหุบผาลึกใต้ทะเลในพื้นที่อ่าวโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น โดยปกติแล้วจะมีลำตัวและครีบสีขาว แต่เมื่อถูกจับขึ้นมาจากน้ำลำตัวจะเปลี่ยนไปเป็นสีแดงเหมือนเลือด[6] ปลาฉลามก็อบลินมีลักษณะเด่น คือ บริเวณส่วนหัวด้านบนที่มีส่วนกระดูกที่ยื่นแหลมออกไปข้างหน้าเหนือกรามบน ในปากเต็มไปด้วยฟันที่แหลมคม ซึ่งส่วนหัวที่ยื่นยาวออกไปนั้น ด้านล่างประกอบไปด้วยอวัยวะเล็ก ๆ หลายร้อยอันที่ทำหน้าที่เหมือนเซนเซอร์ตรวจจับคลื่นไฟฟ้าของสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ ที่จับได้แม้กระทั่งคลื่นไฟฟ้าอ่อนถึง 1 ในล้านโวลต์ เพื่ออาหารซึ่งได้แก่ ปู หรือสัตว์น้ำชนิดต่าง ๆ ที่หลบซ่อนตัวลงในพื้นโคลนใต้ทะเล

ปลาฉลามก็อบลิน ถูกค้นพบครั้งแรกในช่วงปี ค.ศ. 1873-76 จากการสำรวจของเรือเอชเอ็มเอส ชาเลนเจอร์ ที่สำรวจทะเลในพื้นที่ต่าง ๆ รวมถึงเก็บรวบรวมตัวอย่างของปลาฉลามชนิดต่าง ๆ อีกเป็นจำนวนมากอีกด้วย โดยปลาฉลามก็อบลินถูกค้นพบที่นอกชายฝั่งทะเลญี่ปุ่น แต่ก็ยังเป็นเวลาอีกหลายปีต่อมาจึงถูกอนุกรมวิธานทางวิทยาศาตร์

ที่มา : https://th.m.wikipedia.org/wiki/ปลาฉลามก็อบลิน

Read More